Foto BigStock

Ontelbaar zijn ze de filosofen, politici, auteurs, religieuzen van diverse achtergrond, gewone mensen als u en ik en ook wel fanatici die probeerden zich het paradijs voor te stellen. Sommigen onder hen verkondigden ‘hun’ paradijs  langs straten en pleinen, achter hagen (hagenpreken), via muurkranten en recent ook via sociale media.  Zoekt u mee naar een fysiek bestaan van ‘het paradijs’?

In de hoofden van de paradijs-denkers zijn er blijkbaar meerdere paradijzen  Het ingebeelde paradijs van een stevige dronkaard bevat andere ‘ingrediënten’ dan het paradijs van een religieuze fanaticus of van een belastingontduiker. Dat laatste lijkt bovendien echt te bestaan, toch minstens tijdelijk.

Ongewoon in de paradijszoektocht is dat liefhebbers van dit soort financiële paradijzen deze oorden nooit bezoeken, maar zich alleen maar laten vertegenwoordigen door hun geld, dat bovendien wel vaker een zeer donkere kleur heeft of een zeer karakteristiek reukje. Toch wel opvallend bij dit soort eilanden is dat niet alleen grootgeldbezitters ernaar op zoek zijn, maar ook een klein aantal naar fiscale rechtvaardigheid strevende regeringen en een al te bescheiden korps aan belastingambtenaren. Opvallend bij dit soort paradijzen: als een overheid jouw geld daar detecteert, dan verdwijnt het paradijsgevoel…

Het meest gezochte paradijs is ongetwijfeld het ‘Aards Paradijs’ zoals dat in de Bijbel beschreven wordt; bovendien de plek waar Adam en Eva hun wittebroodsweken doorbrachten. De kalender was indertijd nog niet uitgevonden; we hebben er dus het raden naar hoelang die wittebroodsperiode duurde. Wel weten we dat die mooie tijd eindigde in de herfst, want het was toen dat het jonge koppel ruzie kreeg over een appel…

Bijzonder talrijk zijn de dromers, dwepers en denkers die zich afvroegen waar het paradijs te vinden is. In Het paradijs geeft  Kevin Rushby alvast een overzicht van hun mogelijke vindplaatsen. Zulke vindplaatsen zijn wellicht onnoemelijk talrijk; voor velen onder ons is zelfs de jaarlijkse vakantie al een soort van paradijs.

Talloze auteurs braken zich het hoofd over de locatie van het paradijs. Anita Baaiens in Zoektocht naar het paradijs ging fysiek op zoek naar Shamballa, een legendarische plek in het Altaïgebergte, in het zuidwesten van Siberië. Dezelfde schrijfster keek later ook dichter bij huis uit naar het paradijs. Ze zocht het in Paradijs in de polder, maar daar was het paradijs eerder een plek waar de mens weer in contact kon komen met de natuur.

Het moge duidelijk zijn: het ware paradijs is tot op heden nog niet gevonden. Even logisch denken helpt ons misschien op weg? Langs waar betreed je zulk een bijzondere plek als het paradijs? Misschien staat er een hekken of een andere afrastering rond? Er moet toch ergens een soort van ‘ingang’ zijn? En misschien ook wel een ‘uitgang’ voor wie het paradijs niet waard is?

Misschien moeten we gewoon op zoek naar een deur of een poort? Een Paradijspoort, eigenlijk?  Ik vond er enkele: onder meer  in Florence en Delft. Ook dichter bij huis zijn er Paradijspoorten. In de Sint-Pieters-Bandenkerk van Bertem gingen eertijds de plaatselijke hoge dames en heren ter kerke via de Paradijspoort. Ook Retie beschikt over een Paradijspoort: langs daar bereiken de overledenen de begraafplaats.

De 13de-eeuwse Paradijspoort van de Sint-Pieterskerk in Bertem. Bron: http://www.kerkbertem.be

Moeten we zover wandelen om het paradijs te bereiken? Met een voertuig ga je alvast niet naar het paradijs? In de tijd dat het concept ‘paradijs’ bedacht werd was er alvast geen sprake van auto’s, boten of fietsen. Te voet dan maar? België wordt weleens betiteld als ‘Bierparadijs’. Leuk voor de liefhebbers van dat gerstenat.

Klinkt het te chauvinistisch om voor onze streken in alle bescheidenheid de term ‘Wandelparadijs’ in te voeren? Na vele wandeljaren in zowel de vrije natuur als in de stad vind ik die term niet onterecht. Belangrijk: in ons wandelparadijs kun je bovendien overal honger en dorst bestrijden (zelfs met een gevallen appel).

Kom uit je kot en ontdek een stukje wandelparadijs in jouw buurt of elders in onze contreien.

In september verschijnt Wandelen in West-Vlaanderen. Tien wandelingen in tien West-Vlaamse steden en stadjes. Reserveer nu alvast een exemplaar.